Επ!! Να μην ξεχνιόμαστε.. Βάλε ρε μαλάκα την πινακίδα!! Εννοώ και τον από πάνω και τον από κάτω...Είπαμε! Αυτό θα είναι κλασσικό.

Gordon`s Site...The messages...

 Βασικά καλημέρα. Ύστερα από μια τρελή νύχτα, επιστρέφω εδώ. Σήμερα θα σας κάνω μια αφήγηση για τις τελευταίες μέρες, που όπως και να ‘χει, πάντα κάτι συμβαίνει.. Doctora μου, πέτα το single στο drive κι άστο να παίζει...

Track 1: Την Τρίτη 08/05/2001 η πολύ καλή μας φίλη και αδερφή Θεία Δώρα έκλεισε κατά λάθος την πόρτα, όχι όχι, έκλεισε τα 12, ούτε πάλι, έκλεισε τα 21!! Το βρήκα. Ω ναι αγαπητοί μου, άλλαξε δεκαετία πολύ χοντρά. Τώρα Δώρα μπορείς να ανησυχείς για κυτταρίτιδα κ.λ.π. Με λίγα λόγια αφού έφτασε αυτή η σημαντική μέρα της ζωής της, που τώρα μπορεί να πάει και στο καζίνο, κάλεσε μερικούς χαραμοφάηδες, που και να μην τους καλούσε πάλι θα ερχόντουσαν, να τους κεράσει μια θεϊκή, αγοραστή φυσικά, τούρτα. Έπειτα είχε την φαεινή ιδέα να πάνε και για ένα ποτάκι, αλλά τα κεράσματα ήταν μέχρι την τούρτα. Σα δε ντρέπεσαι μωρή! Κέρνα τα παιδιά δυο μπουκάλες ουίσκι στα μπουζούκια. Γενέθλια έχεις! Άντε τα πήρα τώρα... Αυτό ισχύει μόνο για γενέθλια ε? Μην ελπίζετε ότι θα κεράσω στη γιορτή μου....

Track 2: Την ίδια Τρίτη που λέτε βρε παίδες, να πούμε και κάτι για πανεπιστήμιο, αφού μας είχαν ακυρωθεί πόσα εργαστήρια κι ούτε μαθήματα είχαμε κάνει, με παράδοση τεσσάρων κεφαλαίων μπροστά από εκεί που είχαμε μείνει, την ίδια μέρα, είχε και την απαίτηση να του βγάλουμε και εργασία. Τα ίδια τα παιδιά που διδάσκουν να καταλάβετε δεν μπορούσαν να τη βγάλουν. Ήταν σαν να λέμε να κάνουμε δυο πραξούλες, ήδη γνωστές, αφού μας τις δίδαξε το ίδιο πρωί. Τι λε ρε μεγάλε? Εντάξει, το αποτέλεσμα ήταν ότι κανείς δεν βλέπει να περνάει αυτό το εξάμηνο το μάθημα. Θα σας πω τότε τα νούμερα να γελάσετε. Θαρρείς και στο 1ο εξάμηνο το πέρασαν πολλοί(22 στους 160), αλλά λέμε τώρα. Αι σιχτίρια, τα πήρα πάλι..

Track 3: Την επόμενη, ημέρα Τετάρτη πλέον, κατά το βραδάκι δέχομαι ένα μήνυμα από την καλούλα του Φρούλη. Έλεγε ότι έρχεται η ξανθιά στα Γιάννενα. Μάλιστα κύριε. Και απλά μου έστειλε μήνυμα, φυσικά για τι άλλο, για να μου την πει. Σώπα ρε!! Μόνο τότε δηλαδή υπάρχω? Ναι ε? Καλά το παίρνω πίσω προς το παρόν για να σας πω πρώτα κάτι άλλο. Αλλά ρε Στρουμφοκάμηλε καλέ μου και τι έγινε? Τέλος πάντων μου είπε επίσης ότι ο πρωταγωνιστής αυτής της σειράς, που το όνομα του ακούει στο Κάφρος, θα πήγαινε στην Λάρισα την Παρασκευή. Καλή μου Γιάννα να μου πεις ότι αυτό το Σαβ/κο για παράδειγμα δεν θα έρθει, εκείνο είναι νέο. Κι όχι να μου λες πότε θα έρθει. Πες μου πότε δεν θα έρθει. Πάλι τα πήρα...

Track 4: Ο καλός μας, μια που τον αναφέραμε, είναι αλήθεια ότι ψιλοπήζει στη δουλειά. Και μέσα σε όλα αυτά πηγαίνει να φροντίσει και την οικογένεια του. Είναι αλήθεια αξιοθαύμαστο αυτό. Από την άλλη πλευρά δέχτηκα κάποια τηλέφωνα, που απλά με ρώτησε αν έκανα εγώ αναπάντητη. Με λίγα λόγια είναι πραγματικά δύσκολο να  σηκώσει κανείς το τηλέφωνο και να πάρει έναν φίλο του, να μάθει τι κάνει, χωρίς πρώτα να τον πάρει ο άλλος. Κι άντε πάει κι έρχεται αυτό, αλλά με το που πάτησε Λάρισα, έκλεισε και το κινητό και μη τον είδατε. Ουστ!

Track 5: Και ήρθε η ξανθιά μαντάμ και την πήραμε από τα ΚΤΕΛ και την ταΐσαμε κ.λ.π. Εψές, ημέρα Παρασκευή, επήγαμεν εις ένα τσιπουράδικο. Η Gordona που πλέον πρέπει να αλλάξει nickname και να το κάνει ας πούμε “Πλωμάριους Ο Ουζάκιας” για μια ακόμα φορά κράτησε την παράδοση και ήπιε για όλη την παρέα. Σε κάτι τέτοιες στιγμές, είναι αυτό που σου είχα γράψει Δώρα, εκείνα τα συναισθήματα. Έτσι ξεκινήσαμε κάποια μηνύματα με την Δώρα. Για να καταλάβει κανείς τι είναι οι φίλοι, θα σας γράψω ένα από αυτά. «Σ’ αγαπάω και το ξέρεις, όπως όλοι μας εδώ.. άντε να μου ‘ρθεις, γιατί δεν μου τα λες καλά! Σε παρακαλώ μη κάνεις κακό στον εαυτό σου.. Για χάρη μου. Μου λείπεις.» Από εκεί και πέρα, τι να ζητήσει άλλο κανείς? Ουδέν σχόλιο! Κατάλαβες γιατί έλεγα ότι με θυμούνται μόνο για να μου την πουν? Τελικά δεν είναι έτσι. Αχ ρε Δώρα, με συγκίνησες πάλι. Αφήνω όσα είχα πάρει...

Άλλο track δεν έχει, είπαμε single ήταν. Απλά κάθισα να γράψω, μόνο και μόνο για να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Δώρα. Είναι από εκείνους τους ανθρώπους που όσα χιλιόμετρα και να μας χωρίζουν μπορεί να ακούσει την καρδιά μου και να της μιλήσει, οτιδήποτε κι αν έχει συμβεί.

Φιλιά σε όλους, φιλιά και στη μαμά  μου.. Μάνα υπάρχω ακόμα, δεν με ρούφηξε καμιά μπουκάλα, εγώ την ρούφηξα. Βάλε λεφτά, γιατί τελειώνουν τα ούζα... Μάνα ετοιμάσου κι έρχομαι... Μάκια..

Back